آیا کودکان اوتیسم خوب می‌شوند؟

یکی از اصلی‌ترین سوالاتی که بعد از تشخیص اوتیسم کودکان برای والدین آن‌ها پیش می‌آید، این است که آیا احتمال خوب شدن آن‌ها وجود دارد؟ اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی بوده که در سطح مختلف می‌تواند کودکان را به خود درگیر کند. همین موضوع باعث شده تا خدماتگفتار درمانی کودکان اوتیسمو کاردرمانی آن‌ها هم در طیف گسترده‌ای ارائه شود. با استفاده از روش‌های مختلفی که در این زمینه وجود دارند، می‌توان به کنترل این اختلال تا حد زیادی پرداخت. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره درمان قطعی این اختلال، در بخش‌های بعدی با ما همراه باشید.

تشخیص دقیق اوتیسم در کودکان

قبل از اینکه هرگونه اقدامی برای شروع روش درمان در کودکان اوتیسم انجام شود، در اولین قدم نیاز به تشخیص دقیق داریم. در برخی از مواقع تشابه علائم اوتیسم، بیش فعالی و برخی اختلالات در این زمینه، احتمال تشخیص اشتباه و در پیش گرفتن درمان نامناسب وجود دارد. به همین دلیل باید از یک متخصص مجرب در این زمینه کمک گرفته و با اجرای انواعتست آنلاین تشخیص کودک مبتلا به اوتیسم، وجود این اختلال را اعلام کنید.

برخی از علائم پرتکرار و اصلی اوتیسم مانند تاخیر و یا مشکل در گفتار، چالش‌های حسی و برقراری ارتباط ممکن است دلایل دیگری به دنبال داشته باشند که پزشک متخصص به اشتباه برچسب اوتیسم را بر روی کودک بزند. آلرژی، وسواس فکری، اضطراب اجتماعی، اختلالات یادگیری و مواردی از این قبیل به عنوان دلایل اثرگذار در این زمینه شناخته می‌شوند. به همین دلیل باید از انواعراه های تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسماستفاده کرد تا نتیجه نهایی اعلام شده کاملا قابل‌اعتماد باشد.

مفهوم درمان اوتیسم

برای اینکه بتوانیم پاسخ دقیقی به خوب شدن کودکان اوتیسم ارائه دهیم، باید درباره درمان این اختلال اطلاعات کافی در اختیار داشته باشیم. اختلال اوتیسم را باید به صورت یک طیف در نظر بگیریم که از خیلی خفیف شروع شده و می‌تواند تا موارد خیلی شدید ادامه پیدا کند. موقعیت قرار گرفتن کودک در این طیف، می‌تواند تا حد بسیار زیادی بر روی میزان بهبود و یا درمان او اثرگذار باشد. با وجود اینکه کودکان اوتیستیک در برخی از ویژگی‌ها مشابه هم عمل می‌کنند، اما تفاوت‌های بسیار زیادی در مهارت‌های ارتباطی، زبانی و یا شناختی دارند.

به همین دلیل هر کودک اوتیسم را می‌توانیم متفاوت با دیگری در نظر بگیریم. پس جواب دهی درمان بر روی این کودکان با یکدیگر متفاوت بوده و ما نمی‌توانیم انتظار نتیجه مشابهی برای آن‌ها داشته باشیم. کاهش علائم اوتیسم بیشتر در مواردی دیده شده که در دسته‌بندی اوتیسم خفیف قرار می‌گیرند.

آمارهای خوب شدن کودکان اوتیسم

والدین کودکان طیف اوتیسم نیاز دارند که درباره درمان و بهبود فرزند خود اطلاعات کافی در اختیار داشته باشند. اهمیت بسیار بالای این موضوع باعث شده تا مقالات و آمار متعددی درباره آن منتشر شوند. برخی از متخصصان در این زمینه ادعا کرده‌اند که از طریق تشخیص زودهنگام و شروع پروسه درمان به موقع، توانسته‌اند تا حد زیادی به نتیجه درمانی دست پیدا کنند. بنا بر DSM-5 به عنوان راهنمای تشخیصی انواع اختلالات در ایالات متحده و دیگر کشورها، درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد.

اولین علائم این اختلال در سنین پایین خود را نشان داده و به مرور زمان افزایش پیدا می‌کنند تا توسط متخصصان فعال در این حوزه قابل‌تشخیص باشند. بزرگسالان طیف اوتیسم ممکن است توانایی مخفی کردن علائم خود را داشته باشند، اما شدت این نشانه‌ها به هیچ عنوان به صفر نمی‌رسد تا آن‌ها بتوانند مانند یک فرد عادی و نرمال، به زندگی خود در جامعه ادامه دهند.

آیا با افزایش سن اوتیسم خوب میشود؟

در کنار بحث درمان اوتیسم، برخی از کارشناسان فعال در این حوزه ادعا کرده‌اند که این اختلال به مرور زمان و با افزایش سن بهبود پیدا می‌کند. بنا بر آمار در دسترس می‌توانیم بگوییم که در موارد بسیار نادر، ممکن است علائم و نشانه‌های طیف اوتیسم در بزرگ‌سالی تا حد زیادی از بین بروند. این موضوع به میزان زیادی به شدت اختلال و علائم آن وابسته است. به صورت کلی سابقه این بیماران نشان می‌دهد که یک کودک اوتیستیک، در همه سال‌های زندگی خود مجبور است که با این اختلال زندگی کند. افزایش سن باعث می‌شود که کودک مهارت بیشتری در کنترل و مخفی کردن علائم و نشانه‌های خود به دست آورد.

بر این اساس فرد می‌تواند در موقعیت‌های حساس و مهم، بروز علائم را به حداقل برساند. پس در دیدگاه اولیه ممکن است تشخیص آن‌ها سخت باشد. در صورتی که شخصی مدعی شود در کودکی با اوتیسم درگیر بوده اما در بزرگسالی به مرور زمان بهبود پیداکرده، باید بگوییم که به احتمال‌زیاد تشخیص اولیه او اشتباه شده است.

تاثیر درمان بر روی علائم اوتیسم

همان‌طور که در بخش‌های قبلی هم به این موضوع اشاره کردیم تشخیص اوتیسم در کودکان و پروسه درمان باید در سنین پایین شروع شود. امروزه روش‌های درمانی مختلفی در این زمینه مورد استفاده قرار می‌گیرند که می‌توانند تا حد بسیار زیادی بر روی وضعیت نهایی کودک اثرگذار باشند. در صورتی که پروسه درمان زیر نظر یک متخصص مجرب و به صورت اصولی در پیش‌گرفته شود، احتمال دارد که کودک را به عنوان بهبودیافته و یا غیرقابل‌ تشخیص از همسالان معمولی هم معرفی کنند.

در چنین حالتی شدت علائم اوتیسم در کودک به اندازه‌ای کاهش پیدا کرده که فرد می‌تواند در جامعه زندگی مطلوبی داشته و با دیگران ارتباط برقرار کند. لازم به ذکر است که هراندازه علائم و نشانه‌های اوتیسم کاهش پیدا کنند، باز هم این افراد برای ادامه زندگی خود به یک چالش حداقلی نیاز خواهند داشت تا بتوانند از چالش‌های پیش رو عبور کنند. با این وجود کاهش نیاز به حمایت دیگران در این افراد می‌تواند تا حد زیادی خوشحال‌کننده و امیدبخش باشد.

عاقبت کودکان اوتیستیک

با توجه به بررسی‌های انجام شده در این رابطه، باید بدانیم که درنهایت عاقبت یک کودک درگیر اختلال اوتیسم به چه صورت خواهد بود؟ با در نظر گرفتن سطح اختلال اوتیسم و شدت علائم آن، می‌توان آینده آن‌ها را تا حد زیادی متصور شد. این کودکان در سه سطح قرار می‌گیرند. اوتیسم سطح یک در بزرگسالی نیاز به حمایت حداقلی داشته و مهارت‌های کلامی مناسبی دارند. این افراد ممکن است علاقه محدودی به برقراری تعاملات و ارتباطات اجتماعی هم از خود نشان دهند.

اوتیسم سطح دو نیاز به حمایت قابل‌توجه داشته و می‌تواند با کلمات خیلی ساده ارتباط محدودی برقرار کند. علایق این کودکان هم بسیار خاص و محدود هستند. اوتیسم سطح سه را می‌توانیم به عنوان پیشرفته‌ترین سطح در نظر بگیریم که نیاز به حمایت بسیار زیادی دارند. مهارت‌های کلامی و غیرکلامی این افراد به میزان زیادی مختل شده و در توجه و تمرکز هم مشکلات شدیدی دارند. بر این اساس نتیجه می‌گیریم که یک کودک اوتیسم، در کل سال‌های زندگی خود همیشه در طیف اوتیسم باقی می‌ماند، اما شرایط او در بزرگسالی تا حد زیادی به شدت علائم او وابسته است.

اقدامات موثر بر روی بهبود اوتیسم

والدین کودکان اوتیستیک، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا بهترین نتیجه را از پروسه درمان بگیرند. جواب دهی درمان باعث می‌شود تا کودک در بزرگسالی بتواند عملکرد به مراتب بهتری در زندگی شخصی خود داشته باشد و با حمایت حداقلی، انواع چالش‌های مختلف را پیش رو بگذارد. بر اساس آمار ثبت شده در این زمینه، حدود ۳۵ درصد از این افراد در بزرگسالی توانسته‌اند شاغل باشند و فعالیت اجتماعی اقتصادی داشته باشند. برای اینکه بتوانید چنین دستاوردی برای کودک اوتیستیک خود داشته باشید، باید موارد خاصی را در نظر بگیرید که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند.

• تشخیص زودهنگام و دقیق اختلال
• شروع سریع پروسه درمان
• افزایش سطح آگاهی و اطلاعات درباره وظایف والدین
• کسب اطلاعات درباره مشکلات اوتیسم
• پیگیری مداوم و مستمر درمان‌های توان‌بخشی اوتیسم
• پوشش دهی آموزش‌های مورد نیاز در خانه و محیط آموزشی مدرسه
• ایجاد یک محیط امن و سالم برای بهبود وضعیت کودک

سخن پایانی

اختلال اوتیسم می‌تواند حدود ۱ درصد از کودکان را به خود درگیر کرده و نشانه‌های خاصی به همراه داشته باشد. با بررسی این نشانه‌ها و علائم، یک متخصص حرفه‌ای فعال در این زمینه می‌تواند تشخیص و درمان این اختلال عصبی رشدی را شروع کند. با وجود درمان مداوم و پیگیری مستمر، کودک اوتیستیک از این طیف خارج نخواهد شد و فقط یاد می‌گیرد که علائم مربوط به بیماری را کنترل کند. در بخش‌های قبلی توضیحات کاملی درباره آینده این دسته از کودکان و همچنین بهبود وضعیت آن‌ها در بزرگسالی ارائه دادیم. به خاطر داشته باشید که نتیجه درمان تا حد زیادی به سن تشخیص، روش درمان و همچنین شدت علائم وابسته است.