بدترین بیماری روانی در روانشناسی (۱۰ مورد)

بدترین بیماری های روانی آنهایی هستند که روند درمان طولانی داشته و نیاز به همراهی بسیار زیاد فرد خاطی دارند. از دید روانشناسی بدترین بیماری روانی بدون همراهی مشاور روانشناس قابل درمان نبوده و فرد بیمار باید برای مدت طولانی با متخصص در ارتباط باشد. در بیشتر مواقع برای درمان سخت ترین بیماری های روانی نیاز به دارو درمانی وجود دارد. در ادامه این مطلب سامانه سلامت روان التیاما به بررسی خطرناک ترین بیماری های روانی می پردازیم.

بدترین بیماری های روانی کدامند؟

در ادامه لیستی از این بیماری ها را بیان می کنیم. پیش از شروع حتما مقاله تعریف بیماری روانی چیست را در التیاما مطالعه کنید. شاید نشانه های انواع بیماری های روانی در افراد متفاوت باشد، اما این لیست حاصل سال ها تجربیات به دست آمده از جلسات مشاوره روانشناسی آنلاین با متخصصین درجه یک ایرانی است.

چرا شناخت خطرناک ترین بیماری های روانی مهم است؟

متاسفانه در جامعه و بعضا شبکه های اجتماعی درباره این بیماری ها ساده سازی می شود و مردم آنها را بخشی از زندگی روزانه خود قبول کرده اند. شاید افسردگی های خفیف یا اختلالاتی مانند انواع استرس ها برای همه اتفاق بیفتد. اما نباید به بیماری های روانی خطرناک عادت کنید.

بارها در التیاما یادآوری کردیم که بیماری های روانی زمینه ساز همدیگر می شوند و به شدت هم می افزایند. به همین خاطر باید بدانید بدترین بیماری های روانی کدامند و چطور به وجود می آیند.

پیش از شروع مقاله بیمار روانی کیست را در سایت التیاما مطالعه کنید.

۱- اسکیزوفرنی

بیماری اسکیزوفرنی (Schizophrenia) یا اسکیزوفرنییک اختلال روانی مزمن است که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار فرد تاثیر می گذارد.

افراد مبتلا به این اختلال اغلب دچار توهم، هذیان، تفکر آشفته و دیگر اختلالات شناختی می شوند. علائم معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شوند و علت آن به طور کامل درک نمی شود. درمان معمولا شامل ترکیبی از داروهای ضد روان پریشی، درمان و خدمات حمایتی است.

صداها و افکاری وجود دارد. به این توصیف توچه کنید: «مهم نیست چقدر تلاش می کنم. وقتی سکوت می خواهم، دوباره حرف می زنند. ترسناک ترین بخش، شنیدن صدای مادرم و دیگران است که مدام اسم مرا صدا می زنند. حتی وقتی سکوت می کنم، آنقدر سر و صدا در سرم است که احساس می کنم دارد منفجر می شود. بعد آدم های سایه داری هستند که از پنجره ها سرک می کشند. من همیشه باید پنجره ها را ببندم و پرده ها را پایین بیاورم تا آن ها مرا نبینند.

من گاهی اوقات از نگاه کردن به آینه اجتناب می کنم چون افرادی که از دنیای دیگر می آیند ممکن است مرا ببینند. من نمی توانم همه چیز را به درستی به یاد بیاورم.

برای مثال، دیروز یا قبل از آن چه لباسی پوشیده بودم. حتی یادم می‌آید که ناگهان کسی اسم مرا پرسید و من اسمم را کاملا فراموش کرده بودم. مکث کردم و باید به کارت شناسایی که داشتم نگاه می کردم تا به یاد بیاورم. گاهی تولد و سنم را فراموش می کنم.

ترجیح می دهم زیاد بیرون نروم چون نگران این هستم که مزاحمان وارد خانه شوند. نمی توانم بخوابم چون می توانم صداهایی را بشنوم که انگار کسی می خواهد در خانه ما را بشکند. به نگاه کردن به در ادامه می دهم تا صدای زنگ قطع شود و تا زمانی که خوابم نبرد و متوجه نشوم که خوابم برده است. در نیمه راه چیزهایی را که می خواهم بگویم فراموش می کنم، و مردم گاهی اوقات مرا گیج می کنند چون کلماتم با هم ترکیب می شوند.

من همیشه احساس می کنم که هیچ کس به من نیاز ندارد و افراد بی مصرف مانند من باید بمیرند، اگرچه این افکار همیشه جایی متوقف می شوند. همچنین یادم می‌آید که یکی از دوستانم چیزی گفت و من نمی توانستم درک کنم که او چه می گوید. او پنج بار آن را تکرار کرد، اما به نظر نمی رسید که این کلمات به درون ذهنم رفته باشند. باید به او می گفتم که صبر کند.

توصیه می شود افرادی که به این بیماری روانی خطرناک مبتلا هستند برای درمان غیرحضوری از خدماتی مانند مشاوره تصویری با روانشناس استفاده کنند تا کیفیت بصری بیشتری در جلسات وجود داشته باشد.

۲- اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یکی از بدترین بیماری های روانی در علم روانشناسی است که با احساسات ناپایدار، تکانشگری و حس تحریف شده از خود مشخص می شود.

معمولا روند مشاوره شخصیت مرزی طولانی بوده و به پایبندی مراجع به روند درمان نیاز فراوان دارد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است روابط شدید و ناپایدار، رفتار خود تخریبی و احساس پوچی و رها شدن را تجربه کنند. علل اختلال شخصیت مرزی به طور کامل درک نشده اند، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و بیولوژیکی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل روان درمانی، دارو و سایر خدمات حمایتی است.

زندگی با شخصی که به این اختلال مبتلاست واقعا وحشتناک است. ده درصد از افراد دارای اختلال شخصیت مرزی خودکشی می کنند و حدود ۷۵ درصد اقدام به خودکشی کرده‌اند. ترس از تنها بودن و از دست دادن کسی ذهن را تسخیر می کند. شما دائما در حال بازی کردن با احساسات قدرتمند هستید.

وقتی فردی دچار اختلال شخصیت مرزی می شود، اقدامات او می تواند برای خود و اطرافیانش خطرناک شود. اختلال شخصیت مرزی مانند مجموعه ای از بیماری های روانی و سایر مشکلات روانی مانند اختلالات خوردن، انواع افسردگی ها، اضطراب، اسکیزوفرنی، روان پریشی و مسائل عصبی (مانند از دست دادن حافظه کوتاه مدت جزئی) است.

۳- اختلال وسواسی – جبرانی

اختلال وسواس فکری عملی (OCD) یک بیماری روانی است که با افکار مزاحم و تکرار شونده (وسواس ها) و رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی (اجبار) مشخص می شود که فرد احساس می کند مجبور است برای کاهش اضطراب یا جلوگیری از آسیب انجام دهد.

انواع بیماری وسواس می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند و باعث پریشانی قابل توجهی شود. درمان معمولا شامل ترکیبی از درمان و دارو است.

به این مثال توجه کنید:

«این اختلال خیلی ناتوان کننده است. این اختلال احمقانه همه چیز را برای من خراب کرد، از جمله دوران کودکی‌ام. نمی توانم از آن فرار کنم.

من مبتلا هستم و کاملا از کلیشه های مربوط به آن متنفرم. فقط به خاطر این نیست که دوست داشته باشیم همه چیز مرتب باشد. این کار خسته کننده و خسته کننده است. من همیشه بیش از حد از هر کاری که انجام می دهم آگاه هستم و افکار بر هر چیز دیگری غلبه می کنند. خیلی طاقت فرساست. این را برای هیچ کس نمی خواهم.

من الان ۱۲ سال است که اختلال وسواس دارم، و به تدریج در طول سال‌ها بدتر شده است. با افکار غیرمنطقی شروع می شد مثل اینکه باردار می شوم، تسخیر می شوم، یا بدن و صورتم زشت می شود. راستی، من مرد و ۲۴ ساله‌ام. اجبار من شامل چهار بار تکان دادن انگشتانم در زمان مناسب، لگد زدن به پاهایم، و نگه داشتن نفسم برای از بین بردن هر چیزی است که مرا دیوانه می کند. این اتفاق هر روز و هر دقیقه رخ می دهد تا من بخوابم، و این کار حتی تمام حرکات اجباری من نیست.

به خاطر این مشکلات، من هیچ دوست دختر و هیچ دوست واقعی نداشته ام. من از این اجبارها بسیار رنج می برم، اما هنوز هم خوشحالم چون زنده و از نظر جسمی سالم هستم. من هیچ درمان یا دارویی نداشته ام و فقط در سکوت رنج برده ام.

التیاما خدمات مشاوره برای وسواس به صورت غیرحضوری به تمام فارسی زبانان ارائه می دهد. اگر نیاز به درمان های غیرحضوری دارید، مشاوره آنلاین وسواس می تواند گزینه مناسبی باشد.

۴- اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی که با نام بیماری افسردگی – جنون نیز شناخته می شود، از بدترین بیماری های روانی است که با اپیزودهای جنون و افسردگی مشخص می شود.

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است تغییرات شدیدی را در سطح خلق و خو، انرژی و فعالیت تجربه کنند که بر توانایی عملکرد آن ها تاثیر می گذارد. علت افسردگی دوقطبی به طور کامل درک نشده است، اما ژنتیک، مواد شیمیایی مغز و رویدادهای زندگی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل داروهای تثبیت کننده خلق، درمان و خدمات حمایتی است.

تجربه کاربر از ابتلا به یکی از خطرناک ترین بیماری های روان

من اختلال دو قطبی با روان پریشی و اضطراب شدید دارم و اعتراف می کنم که بیشتر اوقات از آن خجالت می کشیدم. اما نه به خاطر خود دوقطبی. بلکه به این دلیل که مردم فکر می کنند این فقط به این معنی است که شما افسرده هستید. اختلال دوقطبی بیشترین میزان خودکشی را نسبت به سایر بیماری های روانی از جمله مرزبندی، افسردگی و اسکیزوفرنی دارد.

احساس دوقطبی مانند این است که مغز شما طنابی در یک مسابقه بین جنون شدید و افسردگی فلج کننده است. در طول اولین اپیزود روان پریشی ام، شیاطین را دیدم و متقاعد شدم که آن ها می خواهند مرا بکشند.

در تمام مراحل گرفتن نمرات خوب، دوستان و شادی من اختلال ایجاد کرد. تمام پول به سختی به دست آمده ام را صرف تنقلات بی فایده می کردم، کارهای عجیب و غریبی انجام می دادم که باعث می شد دوستانم را از دست بدهم و تمایلات شدیدی داشتم (که به آن ها عمل نمی کردم)، صداها را می شنیدم، روزها نمی خوابیدم و شیاطین و واقعیت های جایگزین را می دیدم.

خانواده ام به بیماری روانی اعتقاد نداشتند و من را طرد کردند. من بی خانمان و دو قطبی بودم. پس سعی کردم خودم را بکشم. خوشبختانه از دوستی کمک گرفتم که افسردگی داشت و تا حدودی مشکلاتم را درک می کرد. دو قطبی به طرز غیرقابل تصوری ترسناک است و من نمی خواهم آن را بر بدترین دشمنم تحمیل کنم.

برای رهایی از این بیماری که یکی از بدترین بیماری های روانی است به افراد توصیه می کنیم از مشاوره دوقطبی استفاده کنند. حضور متخصص برای رهایی از این بیماری ضروری است.

۵- اختلال افسردگی عمده

افسردگی مزمن یکی از بدترین بیماری های روانی است که با احساس مداوم غم، ناامیدی و از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت ها مشخص می شود. البته پیشنهاد می کنیم مقاله فرق ناراحتی و افسردگی چیست را در التیاما مطالعه کنید تا متوجه شوید هر حال بدی افسردگی نیست.

از نشانه های افسردگی می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند و باعث پریشانی قابل توجهی شود. علل افسردگی به طور کامل درک نشده‌اند، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و بیولوژیکی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل ترکیبی از خدمات درمانی در جلسات مشاوره افسردگی و دارو است.

افسردگی یک احساس پوچی و بی تفاوتی شدید است که قربانی را در بر می گیرد و باعث زوال سریع از درون می شود. این فرآیند مشابه فرآیند موریانه هایی است که داخل تنه‌ی یک درخت سالم را می‌خورند. همه چیز در بیرون طبیعی و زیبا به نظر می رسد، با این حال مرکز آن قبلا توسط تخریب های مرگبار خالی شده است. خودکشی زمانی است که آن درخت به دلیل فقدان افرادی که به اندازه کافی از درخت حمایت می‌کردند، سقوط می کند. (رابطه افسردگی و خودکشی زیاد است و متاسفانه افراد زیادی به آن مبادرت می ورزند.)

افسردگی با دردی چنان شدید مشخص می شود که حتی در زندان تفکر عقلانی، فرد دست به خودکشی می زند. زیرا هیچ چیز، حتی اندوهی که عزیزان فرد تجربه می کنند، نمی تواند با دردی که همواره در حال افزایش است، قابل مقایسه باشد. مهم نیست چه تعداد داروی ضدافسردگی از گلوی فرد پایین می رود، چه تعداد درمان به ظاهر بی فایده که فرد باید تحمل کند و این طاعون هرگز از آزار، شکنجه و قتل عام دست نخواهد کشید.

این بیماری در دسته بدترین بیماری های روانی قرار دارد، پس افسردگی ضعیف نیست و نباید به نشانه های آن بی توجهی شود. سریع تر روند درمان را تحت نظر متخصص شروع کنید. جلساتی مانند مشاوره آنلاین برای افسردگی کمک می کند در سریع ترین زمان با متخصص در ارتباط باشید.

۶- اختلال هویت گسسته

اختلال هویت گسسته (DID) یکی از بدترین بیماری های روانی است که با حضور دو یا چند حالت شخصیتی متمایز مشخص می شود، که هر کدام شیوه منحصر به فرد تفکر، احساس و رفتار خود را دارند.

قبلا به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد. علل اختلال هویت گسسته به طور کامل درک نشده، اما تجربیات آسیب زا در کودکی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل مشاوره روانکاوی و دارو است. برای مثال فردی می گفت:

من اختلال شخصیت چندگانه دارم و معتقدم که باید در این لیست ۲ مورد باشد. من علاوه بر خودم، سه شخصیت دیگر هم دارم و به همین دلیل دچار این اختلال شده ام. یک دقیقه، حال شما خوب است و بعد روزها یا هفته ها شخصیت دیگری بیرون می‌آید‌ و شما حتی نمی دانستید که این اتفاق در حال رخ دادن است.

یکی از شخصیت‌هایم دست‌هایم را از مچ دستم تا نیمه پایین می‌برد و مادر یا شوهرم مرا می‌دیدند که در حمام دراز کشیده‌ام. حالا، من حتی نمی توانم برش کاغذ را تحمل کنم، بنابراین می دانم که نمی توانستم این کار را با خودم انجام دهم. روزها، یا شاید روز بعد، می‌گذرد که برمی‌گشتم و می‌دیدم که دست‌هایم را بسته‌اند، درد می‌کشیدند و می‌سوختند بدون اینکه بدانم چه اتفاقی افتاده است. همین شخصیت باعث شد که اوردوز مصرف کنم و به مدت ۱۱ روز در کما بودم. فقط باعث صدمه به من شده.

شخصیت محافظ من، هانا، زمانی بیرون می‌آید که چیزی برایم خیلی سخت یا دشوار است، یا وقتی ذهنم نمی‌تواند آن را مدیریت کند. او برای مقابله با تعارض بیرون می آید اما معمولاً باعث درگیری بیشتر می شود. او از کنترل خارج می شود و دوست ندارد به عقب برگردد. او حتی به خاطر دزدی چیزهایی که به تازگی برایشان پول پرداخت کرده بودم، از من یک اتهام سرقت اموال گرفت. وقتی هانا غیر قابل کنترل می شود، سپس هوپ بیرون می آید تا او را وادار کند برگردد و اجازه دهد من دوباره کنترل را در دست بگیرم. احساس امید واقعا شیرین، آرام و بسیار مناسب است. شوهرم می‌گوید: عزیزم، تو خیلی خوبی.

آن ها به معنای واقعی کلمه شبیه من و سه قلو هستند. آن ها هر کدام هویت و خاطرات خاص خود را دارند. خاطرات کودکی من شامل پدرم می شود، اما من واقعا نمی توانم او را ببینم – اینها خاطرات او هستند، نه خاطرات من. پزشکان می گفتند زمانی که حدود ۴ یا ۵ سال داشتم ذهن من هانا را خلق کرده بود چون پدرم از نظر کلامی و ذهنی به من و برادر کوچکم توهین می کرد و از نظر جسمی به مادرم توهین می کرد.«

۷- اختلال شخصیت ضداجتماعی

اختلال شخصیت ضداجتماعی (ASPD) یا اختلال شخصیت جامعه ستیز یکی از بدترین بیماری های روانی است که با بی توجهی فراگیر به حقوق دیگران و فقدان همدلی مشخص می شود.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی ممکن است رفتار مجرمانه داشته باشند، برای منافع شخصی دیگران دروغ بگویند یا رفتار تکانشی یا بی پروایی از خود نشان دهند. علل اختلال شخصیت ضداجتماعی به طور کامل درک نشده اند، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی ممکن است در ایجاد انزوای اجتماعی نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل تراپی و سایر خدمات حمایتی است.

به عنوان مثال: «من فکر می کنم این اختلال باید اولویت اول باشد. ربطی به این ندارد که فرد بتواند به موقع کار کند یا شغل ثابتی داشته باشد. به دلیل ناتوانی در احساس همدردی با دیگران، همواره ماهیت «مغرضانه» دارد. این اختلال قبلا «سایکوپت» به معنای آسیب روانی نامیده می شد. مثالی در مورد این بیماری می گفت:

«من اختلال شخصیت ضداجتماعی شدیدی دارم و در طیف دو قطبی هستم. در طول یکی از اپیزودهای مانیک، با فردی با اختلال شخصیت ضداجتماعی آشنا شدم. در ابتدا فکر می کردم که او دو قطبی است، اما به سرعت آنچه را که من دوست داشتم برداشت و آن را به طور کامل تقلید کرد. شب گذشته، در حالی که با او بیرون می رفتم (او سیگار نمی کشید)، سیگار کشیدم و متوجه شدم که او «معیار» اختلال دوقطبی را ندارد. نگاهش طوری بود که بی نظمی اش را از بین می برد. وقتی او نمی خواست مرا تحت تاثیر قرار دهد، نگاهش بی‌روح بود.»

۸- اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یکی از خطرناک ترین بیماری های روانی است که با نگرانی و اضطراب بیش از حد و مداوم در مورد امور روزمره مشخص می شود.

افراد مبتلا به اختلال اضطراب عمومی ممکن است علائم فیزیکی مانند کشش عضلانی، بی قراری و خستگی همیشگی را تجربه کنند. علل اختلال اضطراب عمومی به طور کامل درک نشده اند، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و بیولوژیکی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل درمان، دارو و سایر خدمات حمایتی است.

برای درک بیشتر این بیماری روانی خطرناک به مثال زیر توجه کنید:

«احساسی را تصور کنید که هنگام افتادن از روی صندلی دارید اما کاملا سقوط نمی کنید. این همان حمله وحشت زدگی است، اما برای مدت طولانی‌تر. اگر نشانه های اضطراب دارید، چند نمونه را در هفته تجربه می‌کنید. این اختلالات می توانند شما را دیوانه کنند. وقتی شش سالم بود مبتلا به این بیماری شدم و فقط به خاطر ترس از ناشناخته ها غذا نمی خوردم، می نوشیدم، می خوابیدم یا به جایی نمی رفتم. تقریبا مجبور بودم غذا بخورم و این خیلی وحشتناک بود!

مهم نیست چه چیز دیگری را تجربه می کنم، این همیشه بدترین خواهد بود چون نمی توانم آن را از بین ببرم. الان ۱۱ سالم است و کمی بهتر شده است. حالا غذا می خورم، اما با این حال، چیزهایی که در مغزم زندگی می کنند از هر موجود دیگری در این سیاره بدتر هستند.

مردم واقعا نمی توانند درک کنند که افراد دچار اضطراب چه می کنند زیرا تا زمانی که شما آن را نداشته باشید، هیچ راهی برای درک اینکه چگونه است وجود ندارد. وقتی آن را داشته باشید، هیچ راهی برای از بین بردن واقعی آن وجود ندارد و برای همیشه با شما زندگی می کند. اگر می توانستم یک چیز را در دنیا آرزو کنم، این بود که از بین برود. این کار مرا از انجام بسیاری از کارها باز می دارد و هیچ کس شایسته آن نیست.»

۹- اختلال استرس پس از زایمان

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال روانی است که می تواند پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب‌ زا ایجاد شود.

علائم این بیماری خطرناک روانی ممکن است شامل فلاش بک، کابوس، بی حسی عاطفی و اجتناب از یادآوری تروما باشد.

اختلال استرس پس از زایمان می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند و باعث پریشانی قابل توجهی شود. علل اختلال استرس پس از زایمان به طور کامل درک نشده‌اند، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی ممکن است نقش داشته باشند. درمان دقیقا مانند بیماری افسردگی بعد از زایمان معمولا شامل درمان و دارو است.

بدترین چیز در مورد اختلال استرس پس از زایمان این است که یک اختلال بی پایان است. تمام روز، سرم را به عقب و جلو تکان می دهم، و همیشه فکر می کنم بدترین اتفاقات برای اطرافیانم خواهد افتاد. نزدیک شدن به مردم غیرممکن است چون هر چه نزدیک تر می شوم، بیشتر می ترسم که آن ها را از دست بدهم. شما هرگز نمی دانید چه زمانی ظاهر می شود و چه زمانی می تواند شما را برای چند روز از زندگی‌تان دور کند. برای مثال:

«من هر روز از خوابیدن می ترسم چون از دنیا می ترسم. من بی خوابی مرتبط با اختلال استرس پس از زایمان دارم و تنها کاری که می توانم در تمام طول شب انجام دهم این است که به سناریوهای مختلفی فکر کنم که در آن ها افرادی که دوستشان دارم خواهند مرد. من همیشه خسته ام، اما هنوز کارهایی انجام می دهم تا در امان باشم. من همیشه همه را چک می کنم تا مطمئن شوم که آن ها ایمن هستند، وقتی دوستانم حتی کارهای کوچکی مانند رانندگی بدون کمربند ایمنی انجام می دهند، مرا می کشد.

فلاش بک ها می توانند ناتوان کننده باشند و بدون هشدار باشند. آن ها می توانند در طول یک آزمایش، مکالمه با یک دوست، یا در محل کار با مشتریان اتفاق بیفتند. مرا خرد می کند و اطرافیانم را آزار می دهد.

۱۰- اختلالات خوردن

اختلالات خوردن گروهی از بدترین بیماری های روانی هستند که با عادات غذایی غیرطبیعی مشخص می شوند و بر سلامت جسمی و روانی فرد تاثیر منفی می گذارند. شایع ترین اختلالات خوردن عبارتند از:

1. بی اشتهایی عصبی
2. بولیمیا عصبی
3. و اختلال پرخوری عصبی

اختلالات خوردن باعث پریشانی قابل توجهی می‌شوند و حتی تهدیدکننده زندگی هستند. علل اختلالات خوردن به طور کامل درک نشده اند، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی ممکن است نقش داشته باشند. درمان معمولا شامل مشاوره روان درمانی، آموزش تغذیه و دارو است.

اختلالات خوردن قاتل خاموش هستند. همیشه نشانه های اولیه ای وجود دارند که اغلب به عنوان «بزرگ شدن، از دست دادن چربی نوزاد، تلاش برای سالم شدن» رد می شوند. اما تا زمانی که از نظر فیزیکی آشکار نشوند، نادیده گرفتن و پنهان کردن آن ها بسیار آسان است. اغلب، شما نسبت به این نشانه‌ها بی توجه هستید، تا زمانی که به طور کامل آشکار شوند. به عنوان مثال درباره این بیماری روانی خطرناک می تواند گفت:

«نمی دانستم که واقعا مشکلی برایم پیش آمده است. حتی نمی دانستم مشکل چیست. پدر و مادرم تا ۸ سالگی صبر کردند تا از من بپرسند که آیا بولیمیک (یعنی فرد نمی تواند از خوردن بیش از حد دست بکشد و سپس برای کنترل وزن خود استفراغ می کند) دارم یا نه. و من نمی دانستم که بولیمیا چیست. من فقط فکر می کردم که نوعی اختلال خوردن است که در آن گرسنگی می کشید تا از بین بروید. من به هیچ یک از آن ها فکر نکرده بودم. من هیچ وقت کسی را به جز افراد مشهور نمی دیدم. شاید به این دلیل که فکر می کردم تاثیری روی من نمی گذارند. خوب، با همه‌ی این نگرش‌ها، در ناآگاهی زندگی می کردم. حالا می فهمم که در کنار همه این اختلالات روانی، ناآگاهی بزرگ ترین قاتل است.

جمع بندی التیاما از بیماری های روانی خطرناک

اینها به بررسی ۱۰ مورد از بدترین بیماری های روانی پرداختیم. شاید همه ما در معرض این بیماری ها قرار داشته باشیم، اما نباید اجازه دهیم باورهای اشتباه مانع شروع روند درمان شوند. یکی از باورهای اشتباه درباره بیماری های روانی این است که این اختلالات قابل درمان نیستند یا به طور کامل درمان نمی شوند.

اما تجربه ثابت کرده پایبندی به روند درمان و داشتن استمرار می تواند بیشتر آنها را درمان کند. باید از انواع رویکردهای درمانی متنوع برای رهایی از بیماری های روانی خطرناک استفاده شود و به مشاور خود اطمینان داشته باشید.

با این حال اولین قدم برای رهایی شناخت کافی از بدترین بیماری های روانی است که در بالا به آنها اشاره شد. اگر نیاز به مشاوره با متخصص دارید، می توانید از خدمات مشاوره التیاما مانند مشاوره متنی با روانشناس از سراسر دنیا استفاده کنید.

مشاوره روانشناسی فوری